1 خطی کز تیره شب برخور نوشتست چه خطست آن که بس در خور نوشتست

2 اگر چه در خورست آن خط ولیکن خطا کردست کان برخور نوشست

3 خطا گفتم مگر سلطان حسنش براتی بر شه خاور نوشتست

4 و گر نی اجری خیل حبش را خراج روم بر قیصر نوشتست

5 و یا توقیع ملک دلبری را مثالی بر مه از عنبر نوشتست

6 بشیرینی بتم بستست گوئی بدان افسون که برشکر نوشتست

7 همه راز نهانم مردم چشم بیاقوت روان بر زر نوشتست

8 تو گوئی منشی دیوان تقدیر مرا این در ازل بر سر نوشتست

9 بچشم عیب در خواج می‌بینید چو می‌دانید کاینش سرنوشتست