تا دل لایعقلم دیوانه از عطار نیشابوری غزل 262

1 تا دل لایعقلم دیوانه شد در جهان عشق تو افسانه شد

2 آشنایی یافت با سودای تو وز همه کار جهان بیگانه شد

3 پیش شمع روی چون خورشید تو صد هزاران جان و دل پروانه شد

4 مرغ عقل و جان اسیر دام تو همچو آدم از پی یک دانه شد

5 نه که مرغ جان ز خانه رفته بود ره بیاموخت و به سوی خانه شد

6 بود تردامن در اول چون زنان وآخر اندر کار تو مردانه شد

7 مردیش این بود کاندر عشق تو مست پیشت آمد و دیوانه شد

8 می‌ندانم تا دل عطار هیچ شد تو را شایسته هرگز یا نشد