تاخریدار تو شد گل آبرو از اهلی شیرازی غزل 108

1 تاخریدار تو شد گل آبرو صدجا فروخت هرکه یوسف میخرد نتاوند استغنا فروخت

2 بهر آن ترسا پسر گر جان فروشم عیب نیست پیر ما دنیا و دین در خانه ترسا فروخت

3 بنده خوبان ز ناز هر دو کون آزاده است هرکه عاقل بود در کوی بتان خود را فروخت

4 دیدمش دیشب که در کوی مغان می میخرید آنکه زهد و پارسایی پیش ما صدجا فروخت

5 نقد عیش از کف مده اهلی که جنت نسیه است از پی آن نسیه نتاون عیش خود نقدافروخت

6 اهلی اگر جان کنی صرف سگانش رواست زانکه در آن حلقه دوش ذکر تو بسیار رفت