گفت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 98

1 گفت روبه آن توکل نادرست کم کسی اندر توکل ماهرست

2 گرد نادر گشتن از نادانی است هر کسی را کی ره سلطانی است

3 چون قناعت را پیمبر گنج گفت هر کسی را کی رسد گنج نهفت

4 حد خود بشناس و بر بالا مپر تا نیفتی در نشیب شور و شر