گفت از جلال الدین محمد مولوی مثنوی معنوی 39

1 گفت یک روزی به خواجهٔ گیلیی نان پرستی نر گدا زنبیلیی

2 چون ستد زو نان بگفت ای مستعان خوش به خان و مان خود بازش رسان

3 گفت خان ار آنست که من دیده‌ام حق ترا آنجا رساند ای دژم

4 هر محدث را خسان باذل کنند حرفش ار عالی بود نازل کنند

5 زانک قدر مستمع آید نبا بر قد خواجه برد درزی قبا