گفت قاضی بس تهی‌رو صوفیی
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 گفت قاضی بس تهی‌رو صوفیی خالی از فطنت چو کاف کوفیی
2 تو بنشنیدی که آن پر قند لب غدر خیاطان همی‌گفتی به شب
3 خلق را در دزدی آن طایفه می‌نمود افسانه‌های سالفه
4 قصهٔ پاره‌ربایی در برین می حکایت کرد او با آن و این
5 در سمر می‌خواند دزدی‌نامه‌ای گرد او جمع آمده هنگامه‌ای
6 مستمع چون یافت جاذب زان وفود جمله اجزااش حکایت گشته بود
دیدگاه‌ها **