جامه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 63

1 جامه خواب آورد و گسترد آن عجوز گفت امکان نه و باطن پر ز سوز

2 گر بگویم متهم دارد مرا ور نگویم جد شود این ماجرا

3 فال بد رنجور گرداند همی آدمی را که نبودستش غمی

4 قول پیغامبر قبوله یفرض ان تمارضتم لدینا تمرضوا

5 گر بگویم او خیالی بر زند فعل دارد زن که خلوت می‌کند

6 مر مرا از خانه بیرون می‌کند بهر فسقی فعل و افسون می‌کند

7 جامه خوابش کرد و استاد اوفتاد آه آه و ناله از وی می‌بزاد

8 کودکان آنجا نشستند و نهان درس می‌خواندند با صد اندهان

9 کین همه کردیم و ما زندانییم بد بنایی بود ما بد بانییم