تا دل سر زلف یار گم کرد از اهلی شیرازی غزل 435

1 تا دل سر زلف یار گم کرد سر رشته اختیار گم کرد

2 دل در غم یار پر شود گم بیچاره دلی که یار گم کرد

3 عقل از می عشق مست گردید سرمایه اعتبار گم کرد

4 ای مرغ ز زیرکی مزن لاف کان گل چو تو صد هزار گم کرد

5 در خاک مگر قرار یابد هرکو دل بیقرار گم کرد

6 سرمایه روزگار اهلی زان فتنه روزگار گم کرد

7 اهلی،مس قلبی تو، ولی زر شوی از عشق زان روی که اکسیر سعادت نظرت کرد