مبتلا شد چون دل مسکین از امیرخسرو دهلوی غزل 1119

1 مبتلا شد چون دل مسکین به زلف یار باز جان سلامت کی توان بردن ازان طرار باز؟

2 دل به ابروی بتان دارد چو اقرار درست می کند از مومنی تصدیق آن اقرار باز

3 سرو بستان در چمن چون دید رفتار ترا از خجالت خشک بر جا ماند از رفتار باز

4 هیچ غمخواری ندارم در غم عشق تو من هم مگر لطف تو گردد بنده را غمخوار باز

5 چاره بیچارگان چون در لب شیرین تست دامنت خواهم گرفت، ای صنم، ناچار باز

6 چند گه پر کار چرخ ار کرد از هم مان جدا عاقبت با هم رسانید آن سر پرگار باز

7 بر جمالت دل نه اکنون عاشق است، ای جان من مهر تو در سینه دارم مدمت بسیار باز

8 گر هوای وصل آن مه داری، ای خسرو، به جان چشم غیرت را بدوز از دیدن اغیار باز