1 بگذشت و نظر نکرد ما را بگذاشت ز صبر فرد ما را

2 با این همه شاید ار بگوید پروانه چو شمع سرد ما را!

3 ما بی خبر از نظاره بودیم جان رفت و خبر نکرد ما را

4 گر دیده به خاک در نریزد از دور بس است گرد ما را

5 ای بی خبران که پند گویید بهر دل یاوه گرد ما را

6 دانند که نی به اختیار است چشم تر و روی زرد ما را

7 صد شربت عافیت شما را یک چاشنیی ز درد ما را

8 خاکستری از وجود ما ماند بس کاتش عشق خورد ما را

9 هر چند بسوخت خسرو از شوق این شعله مباد سرد ما را