1 دست ار، همه بتان بجمال و وفا برند پس بیوفا جمال تهی را کجا برند؟

2 گوئی جمال هست و وفا نیست، گو مباش ما را همین بده که وفا را زما برند

3 خوبی و، لیک خوی بدت زشت میکند وآنرا که زشت باشد نازش کجا برند

4 هم شحنه جفایت از ایشان کشید تیغ آنها که در جهان ز تو نام وفا برند

5 اینک توئی و من بچه امید عاشقان درد سر تکبر و ناز شما برند

6 والله که چشم عشق بدوزند عاشقان این غصه گر ز بیم زبان برملا برند

7 در قصه های تو بنویسند عاشقان مگذار اثیر تا پس از این غصه ها برند