چمن را تا نسیمت در دماغ از خیالی بخارایی غزل 52

1 چمن را تا نسیمت در دماغ است ز شادی غنچه را دل باغ باغ است

2 چو گیسو باز کردی رخ مپوشان که حسن شب به دیدار چراغ است

3 تو برخور گرچه از خوان جمالت نصیب جان عاشق درد و داغ است

4 چو عشق آمد درون سینه ای جان تو فرما، کز توام باری فراغ است

5 خیالی ماجرای ما و زلفش همان افسانهٔ طوطی و زاغ است