حسنت که ذره را مه تابنده از اهلی شیرازی غزل 793

1 حسنت که ذره را مه تابنده میکند برقی است تا چراغ کرا زنده میکند

2 من کیستم که لطف تو خواند سگ خودم مار ا کمال لطف تو شرمنده میکند

3 خود را بظل عشق رسان کاین همای بخت مرغ خرابه طایر فرخنده میکند

4 ساقی ز بسکه لطف کند جام لاله گون چون نرگسم ز شرم سرافکنده میکند

5 محمود باد عاقبت حسن آن پسر کو پادشه برغبت خود بنده میکند

6 سرو من از میان جوانان مباد گم کو سایه بر فقیر کهن ژنده میکند

7 خورشید چرخ را نرسد سایه یی زیار این مرحمت به اهلی درمانده میکند