خوش آب حیاتیست از شاه نعمت‌الله ولی غزل 203

1 خوش آب حیاتیست که گویند شرابست خوش عاشق رندی که چو ما مست و خرابست

2 جامی که ز آبست پر آبست کدامست در مجلس ما جو که چنین جام حبابست

3 در گلشن اگر بلبل سر مست گل افشاند ما راز گلستان همه مقصود گلابست

4 بر راه خطا عقل اگر رفت خطا کرد تو در پی او گر نروی عین صوابست

5 هر نقش خیالی که تو را غیر نماید تعبیر کن آن را که خیال تو به خوابست

6 مائیم و حریفان همه سرمست شرابت ما را چه غم ار زاهد مخمور سرابست

7 موجیست درین دیدهٔ دریا دل سید پیداست که آبست که بر آب حجابست