خوش آب حیاتیست از شاه نعمت‌الله ولی غزل 202

1 خوش آب حیاتیست که گویند شرابست حالی و چه خوش حال که دل مست و خرابست

2 غیری به تو گر روی نماید مگذارش کان نقش خیالست که در دیدهٔ خوابست

3 گویند که امواج حبابست درین بحر آبست که در دیدهٔ ما عین حجابست

4 هر ذره که بینی به تو خورشید نماید مهر است به چشم من و تو ماه نقابست

5 این گفتهٔ مستانهٔ ما از سر ذوقست بنویس که مجموعهٔ مجموع کتابست

6 بی تو گل توحید که خوشبو شوی از وی هر چند گلابست ببو نام گلابست

7 سید طلب و رو به خرابات مغان آر می رو به سلامت که ره خیر و صوابست