خوش در میخانه را از شاه نعمت‌الله ولی غزل 803

1 خوش در میخانه را بگشاده اند باده نوشان را صلائی داده اند

2 در خرابات مغان رندان ما بر در میخانه مست افتاده اند

3 جام می بر دست و مستانه مدام سر به پای خم می بنهاده اند

4 خرقهٔ خود را به می شستند پاک فارغ از تسبیح و از سجاده اند

5 بندگان سیدند از جان و دل از همه ملک و ملک آزاده اند