خوش خبر باشی ای نسیم شمال از حافظ شیرازی غزل 302

1 خوش خبر باشی ای نسیم شمال که به ما می‌رسد زمان وصال

2 قصّةُ العشقِ لا انفصام لها فُصِمَت ها هُنا لسانُ القال

3 ما لِسَلمی و من بذی سَلَمِ أینَ جیرانُنا و کیف الحال

4 عَفَتِ الدارُ بعدَ عافیةٍ فاسألوا حالَها عَنِ الاطلال

5 فی جمالِ الکمالِ نِلتَ مُنی صَرَّفَ اللهُ عَنکَ عَینَ کمال

6 یا برید الحِمی حَماکَ الله مرحباً مرحباً تعال تعال

7 عرصهٔ بزمگاه خالی ماند از حریفان و جام مالامال

8 سایه افکند حالیا شب هجر تا چه بازند شب روان خیال

9 ترک ما سوی کس نمی‌نگرد آه از این کبریا و جاه و جلال

10 حافظا عشق و صابری تا چند نالهٔ عاشقان خوش است بنال