1 خوش کرد یاوری فلکت روز داوری تا شکر چون کنی و چه شکرانه آوری

2 آن کس که اوفتاد خدایش گرفت دست گو بر تو باد تا غم افتادگان خوری

3 در کوی عشق شوکت شاهی نمی‌خرند اقرار بندگی کن و اظهار چاکری

4 ساقی به مژدگانی عیش از درم درآی تا یک دم از دلم غم دنیا به دربری

5 در شاهراه جاه و بزرگی خطر بسیست آن به کز این گریوه سبکبار بگذری

6 سلطان و فکر لشکر و سودای تاج و گنج درویش و امن خاطر و کنج قلندری

7 یک حرف صوفیانه بگویم اجازت است ای نور دیده صلح به از جنگ و داوری

8 نیل مراد بر حسب فکر و همت است از شاه نذر خیر و ز توفیق یاوری

9 حافظ غبار فقر و قناعت ز رخ مشوی کاین خاک بهتر از عمل کیمیاگری