خلق‌های خوب از جلال الدین محمد مولوی غزل 385

1 خلق‌های خوب تو پیشت دود بعد از وفات همچو خاتونان مه رو می‌خرامند این صفات

2 آن یکی دست تو گیرد وان دگر پرسش کند وان دگر از لعل و شکر پیش بازآرد زکات

3 چون طلاق تن بدادی حور بینی صف زده مسلمات مؤمنات قانتات تائبات

4 بی عدد پیش جنازه می‌دود خوهای تو صبر تو و النازعات و شکر تو و الناشطات

5 در لحد مونس شوندت آن صفات باصفا در تو آویزند ایشان چون بنین و چون بنات

6 حله‌ها پوشی بسی از پود و تار طاعتت بسط جانت عرصه گردد از برون این جهات

7 هین خمش کن تا توانی تخم نیکی کار تو زانک پیدا شد بهشت عدن ز افعال ثقات