الهی تا جهان باشد، شه ما از واعظ قزوینی غزل 283

1 الهی تا جهان باشد، شه ما کامران باشد بگیتی حکم او چون آب احسانش روان باشد

2 سپهر سست تا برپاست، دست او قوی گردد جهان پیر تا برجاست، بخت او جوان باشد

3 زلال لطف او جاری، نشان تا هست از حاجت خدنگ حکم او کاری، ز گیتی تا نشان باشد

4 فلکسان دوستش، بر اوج عزت تا زمین پاید زمین وش دشمنش پامال غم، تا آسمان باشد

5 زبان تابا شدم در کام و، جان تابا شدم در تن دعای دولتش واعظ، مرا ورد زبان باشد