1 برو ای خواجهٔ عاقل از این دنیا چه می جوئی چو بی دردی دوای دل ز بودردا چه می جوئی

2 دکان را کرده ویران و دادی مایه را بر باد زیان کردی و سودی نه ازین سودا چه می جوئی

3 اگر تو آبرو جوئی در آ در بحر ما با ما چو آبروی ما یابی دگر از ما چه می جوئی

4 چنان شهر خوشی داری چو در غربت گرفتاری روان شو تا به شهر خود بگو اینجا چه می جوئی

5 در این خلوتسرای دل نگنجد غیر او دیگر چو غیری نیست درخلوت تو غیری را چه می جوئی

6 به چشم مست ما بنگر که نور سید عینی نظر کن دیدهٔ بینا ز نابینا چه می جوئی