بر مست خود به پیری و عمر تبه ببخش
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 بر مست خود به پیری و عمر تبه ببخش موی سفید بین و بروی سیه ببخش
2 یکبار خود بشیوه عاشق کشی مکن گاهی بکش بنرگس سرمست و گه ببخش
3 کارم بیک نفس چو رسد یکنظر فکن جانی بتازه دیگرم از یک نگه ببخش
4 ایشاه حسن در خور این حسن لطف کن یکبوسه گر من از تو بخواهم تو ده ببخش
5 راه خسان دهی و برانی ز در مرا یکبار سوی خویش مرا نیز ره ببخش
6 اهلی بسجده تو گنهکار گر بود اورا مکش ز بهر خدا یک گنه ببخش
7 نوجوانان همه سرمست می و بوس و کنار اهلی پیر به این معرکه گوترخان باش
دیدگاه‌ها **