در دهر چو آواز گل تازه دهند از خیام نیشابوری

1 در دهر چو آواز گل تازه دهند فرمای بتا که می به‌اندازه دهند

2 از حور و قصور و ز بهشت و دوزخ فارغ بنشین که آن هر آوازه دهند