1 شکوفه غالیه بو گشت و باغ گل رنگ است هوای باده ساقی و نفحه چنگ است

2 بیا و بند قبا باز کن دمی بنشین که عقل در بر من چون قبای تو تنگ است

3 اگر ز غمزه بدآموز می کند، مشنو از آنکه در سر او صد هزار نیرنگ است

4 شمایل تو مرا کشت وین همه فتنه ازان کلاه کژ و تکمه شکر رنگ است

5 مکن ز سنگدلی جور بر من مسکین که آخر این دل مسکین دل است، نه سنگ است

6 ز دست خسرو مسکین پیاله ای بستان که او غلام شهنشاه هفت اورنگ است