گشت جهان همچو نگار ای از عطار نیشابوری غزل 457

1 گشت جهان همچو نگار ای غلام بادهٔ گلرنگ بیار ای غلام

2 با گل و با بلبل و با مل بهم وصل‌طلب فصل بهار ای غلام

3 بلبل عاشق به صبوحی درست می‌شنوی نالهٔ زار ای غلام

4 نرگس سرمست نگر کاو فکند سر ز گرانی به کنار ای غلام

5 پیش نشین تازه بکن کار آب بیش مبر آب ز کار ای غلام

6 آب بده زانکه جهان هر نفس خاک کند چون تو هزار ای غلام

7 زخم خمارم چو به زاری بکشت نوش خمارم ز خم آر ای غلام

8 روز چو شد باز نیاید دگر چند کنی روز گذار ای غلام

9 چند شمار زر و زینت کنی فکر کن از روز شمار ای غلام

10 نیستی آگه که دم واپسین از تو برآرند دمار ای غلام

11 قصهٔ مرگم جگر و دل بسوخت دست ازین قصه بدار ای غلام

12 واقعهٔ مشکل دارالغرور برد ز عطار قرار ای غلام