1 گر ز بالای تو هر ساعت بلا باید کشید به ز ناز سرو کز باد هوا باید کشید

2 با وجود قامتت سوسن ز رعنائی و لطف گر کند دعوی زبانش از قفا باید کشید

3 ما اگر مشگ ختا گفتیم زلفت را به سهو تو کریمی عفو بر فکر خطا باید کشید

4 گر بپرسند از پریشان حالی ما روز حشر سر چو زلفت از خجالت زیر پا باید کشید

5 تا خیال قدّ و رخسارش خیالی در دل است منّت شمشاد و ناز گل چرا باید کشید