1 آمد مه ما مستی دستی فلکا دستی من نیست شدم باری در هست یکی هستی

2 از یک قدح و از صد دل مست نمی‌گردد گر باده اثر کردی در دل تن از او رستی

1 در ستایش‌های شمس الدین نباشم مفتتن تا تو گویی کاین غرض نفی من است از لا و لن

2 چونک هست او کل کل صافی صافی کمال وصف او چون نوبهار و وصف اجزا یاسمن

1 پیش جوش عفو بی‌حد تو شاه توبه کردن از گناه آمد گناه

2 بس که گمره را کنی بس جست و جو گمرهی گشته‌ست فاضلتر ز راه

1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

1 در هر فلکی مردمکی می‌بینم هر مردمکش را فلکی می‌بینم

2 ای احول اگر یکی دو می‌بینی تو بر عکس تو من دو را یکی می‌بینم

1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند

2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند