گردون که کین اهل نظر در از اهلی شیرازی غزل 322

1 گردون که کین اهل نظر در نهاد اوست اسباب نامرادی ما بر مراد اوست

2 ساغر بغیر داد مرا زهر غم دهد پیش که داد یار برم دار داد ازوست

3 می خوردنم بیاد لبش بود وین زمان خون دلی که میخورم آنهم بیاد اوست

4 امروز در دلم گرهی از غم است سخت کو ناو کی که چشم دلم بر گشاد اوست

5 اهلی متاع او سخن است و درین زمان چیزی که نارواست متاع کساد اوست