گنجی است عشق کز وی صد جان از اهلی شیرازی غزل 730

1 گنجی است عشق کز وی صد جان هلاک گردد صد دل خراب گردد صد سینه چاک گردد

2 صافی دلان کدورت بر دل ز کس ندارند باشد که مدعی را آیینه پاک گردد

3 هر کسکه دیده باشد چون عشق رستخیزی از فتنه قیامت کی هولناک گردد

4 در کوی آن پریوش صد سر ببرگ کاهی دیوانه است کآنجا بی ترس و باک گردد

5 پیش سگانش افکن اهلی دلت که از وی فیضی رسد بغیری به زانکه خاک گردد