ز رقیب او چه سازم که کند از اهلی شیرازی غزل 1104

1 ز رقیب او چه سازم که کند نظر بکین هم چه رخی گشاده دارد که کند گره جبین هم

2 ز غم بهشت رویی من خسته را چه دوزخ جگریست پر ز آتش نفسی است آتشین هم

3 بکشد هزار عاشق نکشیده تیغ و شاید که برون چو غنچه نارد سر دست و آستین هم

4 سگ آهوان چشمت به نیاز صد چو مجنون نه همین نیازمندان که هزار نازنین هم

5 چه کنم کجا گریزم ز کمان ابروی او گر ازین کمان گریزم اجلست در کمین هم

6 بنشاط و ناز خلقی گل وصل باز چیدند من و جور باغبانان نه همان گل و همین هم

7 همه عمر چشم اهلی بجمال یار بازست نه نظر بر آسمانش نه نگاه بر زمین هم