1 ز خاک آفریدت خداوند پاک پس ای بنده افتادگی کن چو خاک
2 حریص و جهان سوز و سرکش مباش ز خاک آفریدندت آتش مباش
3 چو گردن کشید آتش هولناک به بیچارگی تن بینداخت خاک
4 چو آن سرفرازی نمود، این کمی از آن دیو کردند، از این آدمی
1 شب فراق که داند که تا سحر چند است مگر کسی که به زندان عشق دربند است
2 گرفتم از غم دل راه بوستان گیرم کدام سرو به بالای دوست مانند است
1 خورشید زیر سایه زلف چو شام اوست طوبی غلام قد صنوبرخرام اوست
2 آن قامتست نی به حقیقت قیامتست زیرا که رستخیز من اندر قیام اوست
1 گفتم مگر به خواب ببینم خیال دوست اینک علی الصباح نظر بر جمال دوست
2 مردم هلال عید بدیدند و پیش ما عیدست و آنک ابروی همچون هلال دوست
1 عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم یا گناهیست که اول من مسکین کردم
2 تو که از صورت حال دل ما بیخبری غم دل با تو نگویم که ندانی دردم
1 بگذشت و چه گویم که چه بر من بگذشت سیلاب محبتم ز دامن بگذشت
2 دستی به دلم فرو کن ای یار عزیز تا تیر ببینی که ز جوشن بگذشت
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به