1 ز هر گونه گفتار، گوینده گفت شه چین از اندیشه ی این نخفت

2 روانش همیشه در اندیشه بود از آن بچّه کافگنده در بیشه بود

3 دلش ز آن، نشان داد هرگه درست ورا راز گردون همی بازجست

4 که این دیو چهره ز پشت من است که گفتم نژادش ز آهرمن است

5 جز آن نیست کافگندمش زار و خوار در آن بیشه در پیش مردارخوار

6 چو بردادِ یزدان نکردم پسند هم از وی رسانید بر من گزند

7 همه شب همی بود پیچان چو مار گه اندر شگفتی گه اندر شمار

8 که چند است کآن کودک آمد پدید؟ که این روز زین سان کمر برکشید

9 چهل سال، سالش نباشد فزون یکی بود همچو[ن] کُه بیستون