از این شکسته دو روزی از خیالی بخارایی غزل 339

1 از این شکسته دو روزی اگر جدا باشی خطا نباشد اگر بر خط وفا باشی

2 اگر وفای رفیقان خود بجای آری خدای باد رفیق تو هرکجا باشی

3 به آهِ سرد اسیران که نیّتم این است که در کمند تو باشم اسیر تا باشی

4 ز آب چشمهٔ چشمم گهی شوی آگاه که شام غم نفسی همنشین ما باشی

5 نه مردمی ست که بیگانه وار از چشمم نهان شوی و به بیگانه آشنا باشی

6 گر از طریق خیالی مخالفت نکنی به صوفیان طریقت که با صفا باشی