از غمت روز و شب به تنهایی از عطار نیشابوری غزل 844

1 از غمت روز و شب به تنهایی مونس عاشقان سودایی

2 عاشقان را ز بیخ و بن برکند آتش عشقت از توانایی

3 عشق با نام و ننگ ناید راست ندهد عشق دست رعنایی

4 عشق را سر برهنه باید کرد بر سر چارسوی رسوایی

5 بس که خفتند عاشقان در خون تا تو از رخ نقاب بگشایی

6 تا ز ما ذره‌ای همی ماند تو ز غیرت جمال ننمایی

7 در حجابیم ما ز هستی خویش ما نهانیم و تو هویدایی

8 هستی ما به پیش هستی تو ذره‌ای هستی است هر جایی

9 هستی ما و هستی تو دویی است راست ناید دویی و یکتایی

10 نیست عطار را درین تک و پوی هیچ راهی به جز شکیبایی