1 از خط او نسخه سبزه به صحرا ببرد آب ریاحین سبز هم به تماشا ببرد
2 برد خط و زلف او جان و دل عاشقان زان رمقی مانده بود، سبزه به صحرا ببرد
3 در بن خاری بدم جای گرفته چو گل باد هوایش مرا آمد و از جا ببرد
4 تا تو خرامان چو کبک دی به چمن در شدی کبک برون شد ز باغ، جان به تگ پا ببرد
5 بوالعجبی بین کزو چشم تو با چون منی دل به سکونت بداد، جان به مدارا ببرد
6 خسرو بی سنگ را بود سکونی ز عمر برگ فراقت بتاخت، جمله به یغما ببرد