از خاک رهم عشق بر افلاک از اهلی شیرازی غزل 687

1 از خاک رهم عشق بر افلاک برآرد چون ذره مرا مهر تو از خاک برآرد

2 تا رفت گل روی تو از گلشن چشمم مژگان در چشم از خس و خاشاک برآرد

3 شبها بسر خاک شهیدت نه چراغ است آهی است که او از جگر چاک برآرد

4 از آه من آسوده نباشد ملایک کاین آتش دل دود ز افلاک برآرد

5 بزدود مه روی تو از صیقل ابرو هر زنک که آیینه ادراک برآرد

6 هر خار که آلوده بپای سگت از خون چشم از مژه اشک فشان پاک برآرد

7 شد در صدف دیده اهلی در اشکی هر ژاله که آن روی عرقناک برآرد