1 از رنگ رخت قمر توان کرد وز لعل لبت شکر توان کرد

2 گر از دهنت خبر توان یافت در راه عدم سفر توان کرد

3 ماییم دو دیده وقف کرده سویت نظری مگر توان کرد

4 بردار ز روی طره کاین دم شام غم ما سحر توان کرد

5 خسرو چو اسیر گشت بر وی می کن که ازین بتر توان کرد