از ازل تا ابد خواند از شاه نعمت‌الله ولی غزل 9

1 از ازل تا ابد خواند مرا یار من محروم کی ماند مرا

2 من به غیر او نکردم التفات حضرت او نیک می داند مرا

3 عاقبت تاج سر شاهان شوم گر به خاک راه بنشاند مرا

4 یک مس بی او نخواهم زد دگر تا دمی از خویش بستاند مرا

5 رو بدان درگاه دارم روز و شب از در خود یار کی راند مرا

6 تا ز من یابند مردم بهره ها چون درخت میوه افشاند مرا

7 نعمت الله را نداند هیچ کس در همه عالم خدا داند مرا