دوستی یکدل و دمساز نماند از اثیر اخسیکتی غزل 37

1 دوستی یکدل و دمساز نماند مونس محرم و همراز نماند

2 تاز ده بر هدف سینه ما چرخ را هیچ یک انداز نماند

3 گر یکی راست زبانی چوعیار که چو زر در دهن کز بماند

4 گرچه ز آسایش در روی زمین نای کردار جز آواز نماند

5 هم نماند غم و محنت باکس جاودان چون طرب و نازنماند