1 آزاد بنده‌ای که قبول دلی شود خرّم دلی که خاک ره مقبلی شود

2 ناچار هرکه در خط فرمان کاملی ست روزی به یمن همّت او کاملی شود

3 از جان سرشته‌اند تو را ورنه مشکل است کاین شکل دل‌فریب ز آب و گلی شود

4 کس نیست جز نسیم که بگشاید ای دریغ دل را به فکر زلف تو گر مشکلی شود

5 کشتی عمر غرقهٔ بحر غم است و نیست زاین ورطه اش امید که بر ساحلی شود

6 سوزد درون چو مجمر و ترسم که عاقبت راز دلم فسانهٔ هر محفلی شود

7 باشد خیالیا که متاع حدیث تو روزی قبول خاطر صاحبدلی شود