یافت از یوسف پدر بویی اگر از اهلی شیرازی غزل 324

1 یافت از یوسف پدر بویی اگر رویش نیافت یوسف من آنچنان گمشد که کس بویش نیافت

2 خاک شو گر مهر ازو داری کز آن خورشید رخ هرکه خاک ره نشد یکذره ره سویش نیافت

3 کشته او از محبت تا کسی چون من نشد معجز عیسی ز سحر چشم جادویش نیافت

4 جان شیرینم فدایش کرد و هرگر جان من یک نظر بی زهر چشم از تلخی خویش نیافت

5 عمر اهلی گرچه در پای سگانش صرف شد مردمی در هیچکس غیر از سگ کویش نیافت