گل آمد و هر مرغی زد از امیرخسرو دهلوی غزل 1927

1 گل آمد و هر مرغی زد نغمه به هر باغی هر فاخته ای دارد با همسر خود داغی

2 از باد صبا هر کس بشکفته چو گل خرمن آن باد که من جویم کی می وزد از باغی؟

3 هر کس غم خود گویان با قمری و با بلبل من سوخته می جویم رو کرده سیه زاغی

4 من سوخته ام، زاهد، تو طعنه زنی هر دم تا چند نهی داغی ما را زبر داغی

5 خسرو نشود هرگز عشق و خردت با هم کان زاغ نمی گنجد در خانه انباغی