گل آمد و هر مرغی زد نغمه به هر باغی
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 گل آمد و هر مرغی زد نغمه به هر باغی هر فاخته ای دارد با همسر خود داغی
2 از باد صبا هر کس بشکفته چو گل خرمن آن باد که من جویم کی می وزد از باغی؟
3 هر کس غم خود گویان با قمری و با بلبل من سوخته می جویم رو کرده سیه زاغی
4 من سوخته ام، زاهد، تو طعنه زنی هر دم تا چند نهی داغی ما را زبر داغی
5 خسرو نشود هرگز عشق و خردت با هم کان زاغ نمی گنجد در خانه انباغی
دیدگاه‌ها **