ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3153

1 ز اول بامداد سر مستی ورنه دستار کژ چرا بستی؟!

2 به خدا دوش تا سحر همه شب باده بی‌صرفه، صرف خوردستی

3 در رخ و رنگ و چشم تو پیداست که ازان بازی و ازان دستی

4 نانچ خوردی بده به مخموران ای ولی نعمت همه هستی

5 شیر امروز در شکار آمد لرزه در که فتاد در پستی

6 بدویدن ازو نخواهی رست سر بند عاشقانه و رستی

7 تا که پیوسته در امان باشی چون بدار الامانش پیوستی

8 شصت فرسنگ از سخن بگریز که ز دام سخن درین شستی