فدیتک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 268

1 فدیتک یا ذا الوحی آیاته تتری تفسرها سرا و تکنی به جهرا

2 و انشرت امواتا و احییتهم بها فدیتک ما ادریک بالامر ما ادری

3 فعادوا سکاری فی صفاتک کلهم و ما طعموا ثما و لا شربوا خمرا

4 ولکن بریق القرب افنی عقولهم فسبحان من ارسی و سبحان من اسری

5 سلام علی قوم تنادی قلوبهم بالسنه الاسرار شکرا له شکرا

6 فطوبی لمن ادلی من الجد دلوه و فی الدلو حسنا یوسف قال یا بشری

7 یطالع فی شعشاع و جنه یوسف حقائق اسرار یحیط بها خبرا

8 تجلی علیه الغیب و اندک عقله کما اندک ذاک الطور و استهدم الصخرا

9 فظل غریق العشق روحا مجسما و نورا عظیما لم یذر دونه سترا