صد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 15

1 صد هزاران مرد ترسا سوی او اندک‌اندک جمع شد در کوی او

2 او بیان می‌کرد با ایشان براز سر انگلیون و زنار و نماز

3 او به ظاهر واعظ احکام بود لیک در باطن صفیر و دام بود

4 بهر این بعضی صحابه از رسول ملتمس بودند مکر نفس غول

5 کو چه آمیزد ز اغراض نهان در عبادتها و در اخلاص جان

6 فضل طاعت را نجستندی ازو عیب ظاهر را بجستندی که کو

7 مو به مو و ذره ذره مکر نفس می‌شناسیدند چون گل از کرفس

8 موشکافان صحابه هم در آن وعظ ایشان خیره گشتندی بجان