جشن فرخنده نوروز جهان از اثیر اخسیکتی غزل 191

1 جشن فرخنده نوروز جهان افروز است هر دلی بر سپه نور طرب پیروز است

2 آفتاب ار به حمل آمد و بفروخت جهان آفتابی که بجامی است جهان افروز است

3 پشت بر کار جهان آر، که راه این راه است روی در روی نشاط آر، که روز این روز است

4 با کمان فلک فتنه مشو، راست چو زه زان کجا، ناوکش از مرد خرد کین توز است

5 دست بر باز چه هنگام گشاد باشه است بیشه بر شیر چه ایام شکار یوز است

6 هر حسامی که جهان آب دهد جان شکن است هر سنانی که فلک تیز کند دلدوز است

7 ساقیا عالم خاکی گذران است چو باد در ده آبی که در او شعله انده سوز است

8 چون سرانداز کند در سپه غم گوئی خنجر شاه سر انداز مدیح اندوز است