ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2365

1 ای ز گلزار جمالت یاسمن پا کوفته وز صواب هر خطایت صد ختن پا کوفته

2 ای بزاده حسن تو بی‌واسطه هر مرد و زن وآنگه اندر باغ عشقت مرد و زن پا کوفته

3 ای رخ شاهانه‌ات آورده جان پروانه‌ای صد هزاران شمع دل اندر لگن پا کوفته

4 ای دماغ عاشقان پرباده منصوریت تا دو صد حلاج عشقت بر رسن پا کوفته

5 لاغری جان ز ذوقت آن چنان فربه شده می‌نگنجد در جهان در خویشتن پا کوفته

6 هدهدان اندر قفس چون زان سلیمان خوش شدند راه پریدن نبد تا در وطن پا کوفته

7 جان عاشق لامکان و این بدن سایه الست آفتاب جان به رقص و این بدن پا کوفته

8 قهقهه شادان عشقش کرد مجلس پرشکر بوالحزن شادان شده با بوالحسن پا کوفته

9 روی و چشم شمس تبریزی گل و نسرین بکاشت در میان نرگس و گل جسم من پا کوفته