جز سرو قدان که مردم از از اهلی شیرازی رباعی 372

1 تاخریدار تو شد گل آبرو صدجا فروخت هرکه یوسف میخرد نتاوند استغنا فروخت

2 بهر آن ترسا پسر گر جان فروشم عیب نیست پیر ما دنیا و دین در خانه ترسا فروخت

1 الا ای ساقی گلرخ که گشتی شمع محفل‌ها ز غیرت عاشقان کشتی ز حسرت سوختی دل‌ها

2 از آن روزست در دل‌ها خیال دانه خالت که دهقان ازل تخم محبت ریخت در دل‌ها

1 شاید که پرده زان رخ باد صبا گشاید روی گشاده او کار مرا گشاید

2 ما را ز بوی یوسف نگشود هیچ کاری شاید که آن سهی قد بند قبا گشاید