هر زمان بی خود هوایی از عطار نیشابوری غزل 575

1 هر زمان بی خود هوایی می‌کنم قصد کوی دلربایی می‌کنم

2 گه به مستی های هویی می‌زنم گه به گریه های هایی می‌کنم

3 غرقه زانم در بن دریای خون کارزوی آشنایی می‌کنم

4 تنگ دل شد هر که آه من شنود زانکه آه از تنگنایی می‌کنم

5 چون مرا باد است از وصلش به دست خویشتن را خاک پایی می‌کنم

6 ای مرا چون جان ببین زاری من کین همه زاری ز جایی می‌کنم

7 گر دمی از دل برآمد بی غمت این دم آن دم را قضایی می‌کنم

8 چون غم تو کیمیای شادی است من غمت را مرحبایی می‌کنم

9 در غم تو چون کم از یک ذره‌ام هست لایق گر هوایی می‌کنم

10 روشنی دیدهٔ عطار را خاک پایت توتیایی می‌کنم