هر دم به گوشم آید از سوز دل صدایی
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 هر دم به گوشم آید از سوز دل صدایی گویا ز دردمندان خالی نمانده جایی
2 بر حال خویش گریم از جور زلف شوخی بینم به دست صیاد هر مرغ بسته پایی
3 گلزار حسن جانان هرگز خزان نبیند آری که می نباشد فردوس را فنایی
4 بر دیده آنچه آید در انتظار رویت چشم جهان ندیده زین گونه ماجرایی
5 خالد ز در اشکش دامن پر است دائم سازد مگر نثارش در پای مه لقائی